Annsjå rom og situasjon...

Eg ligg i senga mi, eg får ikkje sove av di eg gler meg so hinsides til å koma tilbake til haugen. Eg er ikkje den same som eg var fyrste gong eg skulle dit, kanskje difor eg gler meg mykje meir no enn før. Eg forsår no kva effekt søvnmangel har på meg, iallfall noko av det søvnmangel er skuld i. Eg ligg likevel her, midt på natta, utan å sove. Eg høyrer på nattynskjet. Det er eg ikkje flau over, kvi skal det kunne gjere meg flau. Ikkje vert eg flau når eg høyrer norske menn og kvinner helsa einannan i hus og hytte, heller. Dei takker og minner einannan om kjærleiken dei i mellom. Dei nemner vin, knitring frå peisen. jakt og fiske, born, ekteskap, arbeid. Ja, alt livet kan gjeva oss vert nemnd. Kvi trudde eg at eg kunne verte flau av å nemne slikt som nattynskjet.
Mitt ynskje er å bu i ei koseleg hytte, ikkje ha nokon jobb og det å ha ei kone som eg gjer haugar med romantiske ting saman med. Skulle hatt meg ei kona eg kunne elska av heile mitt hjarta.



"Gled deg over din ungdoms hustru, den elskelige hind, den yndige gasell! Fryd deg alltid ved hennes barm, la hennes kjærlighet stadig beruse deg!" Ordtøka 5. 18-19.