Ein stor filosof sa ein gong:

Eg er fordi eg tenker. Men tenke eg at eg er fordi eg tenke eller tenke eg fordi eg er?

Kanskje tenke eg at eg er fordi eg tenke at eg tenke da, eller er eg fordi eg tenkte at eg skulle tenka da?

Kanskje tenke eg at ska tenka at eg er, eller er fordi eg tenkte at eg skulle tenka.

Javel, kva er då ein tanke og kva vil det sei å tenka?

Er det ord som i ei bok som kan lesas, som fere rundt om i hovudet mitt eller er det lydar som i eit ord eg seie som fartar lydlaust rundt i hovudet mitt eller er det bileter som flimrar for netthinna mi?

Er det verkeleg noko eg gjer når eg tenker, eller kanskje hovudet mitt er ein tank som tanke den informasjonen tankane mine inneheld, og det einaste eg kan gjere med tankane er å velje, det vil sei å prøve å velje, kva tankar eg vil sjå på, høyre på eller lese. Verbet burde då vore å tanke, ikkje å tenke.

Er det verkeleg mogeleg å lesa tankar eller vert det berre ein haug med signal du må tolke so godt du klare, eventuelt konstruere ei maskin(i likskap med fjernsyn og radio) som kan fange opp desse signala og spele av signal som er omgjort til godt høyrelege, sjåelege og/eller leselege former.