Rastlaus agrumentasjon om definisjonar...

Vel sidan detta kanskje vert eit litt lengre innlegg skal eg gjeva dykk temaoverskrifter for kvart avsnitt, so kan de lesa det de finn interessant.

Rastlaus:
For tida er eg rastlaus, for tida vil sei over lengre tid, eg anar ikkje kva eg vil, veit ikkje korleis eg skal gjere det og vertfall ikkje kvifor. Eg er ikkje sikker på korleis ulike ting skal gjerast og e veldig giddalaus sjølv om det er mykje eg gjerne ville gjort og burde gjort.

Argumentasjon:
Eg har endeleg høyrt eit vitugt argument mot blogg: det tek opp plass når ein søkjer med ein søkjemotor som til dømes google.no. Heldigvis støtta Eivind dette argumentet men gav òg info om kva ein kan gjere for å unngå problemet: ein kan skrive: ...-blogg. Då vil ingen av søkjeresulta vere bloggar. Hurra!
Eg har eigentleg ikkje nokre gode argument imot facebook, men eg tykjer ikkje om det av den grunn. Det argumentet eg har er at facebook har lov til å gjere kva dei vil med infoen om deg, dei samlar det frå din facebook-konto og andre kjelder(t.d. aviser og det dei finn om deg på verdsveven), samt dei har kanskje tilgang på dine msn-samtalar. Eg er ikkje sikker på om det om msn er korrekt, men er det det og ein har gjeve facebook løyve til å gjere kva dei vil med info om deg er det nokso skræmande, om eg vert spurt. Folk skal få lov til å ha facebook om dei vil, men eg vil råde folk til å ikkje.
I går kveld kom eg på ein god grunn til å bruke høvel i staden for maskin når ein barberar seg, dette gjelde spesielt gutar/menn, før har eg stort sett ikkje likt maskinbarbering pga. det er slapt og latmannsarbeid. No kom eg fram til kvifor eg tykjer dette: når ein barberer seg med høvel/kniv er det eit arbeid ein sjølv utfører. Ein vaskar andletet, tek på skum/gel(hate da ordet, finns da nokon gode norske ord for gelé?) , ein barberer, vasker seg, tørker seg og ferdig arbeid(for de som undrar ligg hovudarbeidet i sjølve utføringa av barberinga, nåre ein bruker høvelen til å fjerne hår). Men når ein brukar maskin vaskar ein seg kanskje først og so er alt ein gjer å halde det bråkane "underverket" inntil huda og lett maskina gjere arbeidet for deg. Som de no sikkert skjønar er eg òg imot maskiner, hadde vore glad til om den industrielle revolusjon aldri tok sted(/tid?).

Definisjon:
Korti vert ein mann?
Pga. oppblåste fakter over at enkelte er 18, og dermed vaksen, medan andre ikkje er det, er eg no nøydd til å hakke ned på det.
"Difor skal mannen skiljast frå far sin og mor si og halda seg til kona si, og dei to skal vera eitt." (1. Mos 2, 24) Når mannen (2 voksent menneske av hankjønn (t. forskj. fra gutt, kvinne) en stor og sterk mann / byens fremste mann / morgendagens kvinner og menn; NRKs mann i London / partiets sterke mann; (i tiltale) er De gal, mann? / (også til gutt) hør her, unge mann; (i forb. så menn eg. 'så hjelpe meg de hellige menn') det vet jeg så menn (: virkelig) ikke / jo, så menn!; avbildning av mann; mannsfigur: grønn mann (i trafikklys)
3 menneske, oftest av hankjønn, med visse rosverdige egenskaper: ta motgangen som en mann / et arbeid som krever sin mann :som er krevende / være mann for noe :(med letthet) greie det
4 mannlig ektefelle: få, ta en til mann / mannen i huset / mann og kone / ha mann og barn
Etym.: gno. mann akk. til maðr
Synonymer: 2. adam, det sterke kjønn, fyr, gentleman, gubbe, herre, kall, kar, mannfolk, mannsperson, skapningens herre, sverdsiden
4. ektemann, gemal, make) når mannen skilljest frå mor og far er han ikkje lenger "mors lille Ole"(=mammas lille gutt(1 barn el. ennå ikke voksen person av hankjønn: helt fra han var (liten) gutt / hun likte best å leke med gutter / hør nå her, gutten min! / være snille gutter (også overf., spøkef. om folk i alm.) oppføre seg pent, være føyelige, lojale, rimelige; ( idr.) utøver i gutteklassen; guttelagsspiller: han er gutt neste år også; – (ofte vanskelig å skille fra bet. 2) en attenårs gutt / han er oslogutt :født og oppvokst i Oslo; han har (bevart) mye av gutten (: det gutteaktige) i seg; –sønn: begge guttene våre har giftet seg
2 (mest fam., brukt i kameratslig tiltale til og omtale av (ung) mann) kar: kom nå, gutter! / de norske guttene gjorde det godt i vinterlekene / vi gamle guttene moret oss godt; han er gutten sin, gutten i røyken han er noe til kar; ( fam.) gutta på skauen norske hjemmestyrker i siste del av 2. verdenskrig, som drev øvelser i skog og fjell; de store gutta de ledende, toppene
3 (i utrop, jf. gitt ) her skal du se, gutt!
Etym.: besl. med dial. gauta tale mye, skryte; sm. ord som (muligens lånt fra) nederl. guit; eg. 'skrytende ung mann')). Men fram til han er skild frå mor og far er det foreldra sine han tilhøyrer, og er dermed "mors lille Ole", om det so tek halve livet...
I Noreg er det ikkje lov til å gifte seg før ein har fylt 18, med mindre ein er fylt 16 og har tillatelse frå konge(tillatelse frå foreldre om ein er 17), det er rundt desse åra ein vert rekna som vaksen(voksen -t -sne, de voksne (mots. barna) ; i voksen alder / kjøpe voksen billett på toget / gå på voksen kino; klær i voksen størrelse, voksne klær; en voksen (: stor) porsjon grøt; (med tanke på åndelig modenhet) virke voksen / snakke voksent / han blir aldri voksen / vis deg nå som et voksent menneske!; være oppgaven, situasjonen voksen
Etym.: g. perf. pt. av vokse II). Men det gjer det ikkje enklare, når ein er fylt 16 må ein betale vaksenpris på billettar, når ein fyller 18 er ein myndig og har dermed tillatelse til å kjøpe alkohol, tobakk, ta lappen for bil og verte med i millitæret og når ein er fylt 21 har ein lov til alt. Likevel kryr det av personar forbi desse aldrar som oppfører seg som barn og likevel står på sitt om at dei er vaksne og kan stå for vala sine. Eg berre nemner: ein er ikkje vaksen før ein kan innrømme at ein er barnsleg.
So, ein er ikkje vaksen/mann før ein har kome seg ut or vinga til mor og far og vorte eit med si kåna. Etter min definisjon, tek eg feil?